Het lijkt mij geweldig om een foto gemaakt door mij terug te zien in een tijdschrift. Volle pagina met daarbij “fotografie: Chantal Verschraagen”. Ambitieus. Kan ik dat bereiken en zo ja, hoe? Zou ik de andC gewoon moeten benaderen? Ik luister aandachtig naar de masterclass van William Rutten om dat te ondervinden.
Mijn passie voor fotografie is zich onlangs al gaan ontwikkelen. Steeds specifieker leer ik wat ik graag wil fotograferen. Mijn plezier haal ik uit mode- en beautyfotografie, Het is een vrije manier van fotograferen, maar daardoor vind ik het soms ook lastig. Er is geen goed of fout. Je kunt er creatief mee omgaan en van alles uit de kast trekken, of je houd het simpel en klein. In beide gevallen staat je model in ieder geval mooi op de plaat.
Een week geleden heb ik weer een fotoshoot gedaan. Dit keer een hele dag in de studio met 3 modellen. Van te voren heb ik moodboards gemaakt, in mijn hoofd zie ik ze nog klaar liggen op de tafel van de studio. Een doorzichtige tafel met 3 moodboards. Bovenaan de naam van het model, helemaal rechts met de hand geschreven opmerkingen voor make-up en kleding en verder 8 foto’s van modellen. Per persoon foto’s voor een specifiek thema. De foto’s van modellen met bloemen, glitters en gekleurd licht maken het een kleurrijk geheel.
Ik ervaar tijdens de shoot veel spanning, niet alles gaat zoals ik wil en het blijft toch nog zoeken naar de juiste technieken. Hoe zet ik de lampen neer, wat zijn mijn camera-instellingen en geef ik wel genoeg aanwijzingen? Toch ben ik ook razend enthousiast. Ik werk fijn samen met de modellen, waarvan 1 ook veel ervaring heeft. Zij helpt met de visagie en het haar en geeft af en toe aanwijzingen aan het poserende model. Het voelt allemaal best professioneel. Wat is dit leuk om te doen en wat is het fijn als die foto met glitters precies zo uitpakt als je had bedacht!
De volgende dag bekijk ik de ruim 900 foto’s. Bij sommige ben ik direct laaiend enthousiast; wat staan die meiden er mooi op en wat is die blik sterk! Bij sommige is helaas het beeld niet scherp of zitten de ogen net dicht. Na de eerste selectieronde houd ik de helft van de foto’s over. Ik besluit om de volgende dag weer verder te gaan.
Nadat ik alles heb uitgezocht stuur ik de onbewerkte foto’s naar de modellen. Zij kunnen zo hun mening geven en aangeven welke 15 favoriet zijn. Ik vind het fijn om de eindkeus deels bij het model te laten. Je kijkt toch altijd anders naar jezelf.
De foto’s zijn inmiddels bewerkt en goedgekeurd. Ze zijn te zien op mijn site en Instagram. De enthousiaste reacties doen me goed. Kan ik het dan toch? Is die droom vol glitters toch niet zo ver als het lijkt?!